Sır

Sunday, February 28, 2010 | |

Hap olarak yutmak zorunda olduğum-kaldığım, mutluluk anlarım var.
Share/Bookmark

3 comments:

verbumnonfacta said...

hayat yuksek anlam yuklu an parcalarından ve onlar arasındaki olası bosluklardan ibaret ve o boşluklar olmasaydı o anların bir anlamı olmazdı.
bizler o güzel anları kendimizi bu hayatın yaşanılabilir,güzel olduğuna ikna etmek için biriktirmiyor muyuz?

ilhami 'müntehir' çiçek' in 'satranç dersleri' nde dediği gibi: sabır olmasaydı yeryüzünde bir gün kalınabilir miydi?

bu defa siz söyleyin. hadi:
o mutlu anlar olmasaydı.......

Tugc said...

Ah Tanrım!.. Ne uzun bir zaman dilimidir; yaşam süresince bir anlık mutluluk!.. Bir ömür boyu için yeterli olmaz mı? Az şey midir bu bir insan yaşamı için?..
(-Beyaz Geceler, Dostoyevski)

verbumnonfacta said...

birinci gece...
geri dönüp 'hanımefendi' diyecek oldum. ama bu seslenişin, rus sosyete romanlarında binlerce kez yinelendiği aklıma geldi. salt bu yüzden çekindim.

ikinci gece...
-adım nastenka.
-nastenka!.. o kadarcık mı?

Related Posts with Thumbnails

Arşiv