Görsel: after-the-party.deviantart.com
Virginia Woolf'la tanıştıran, heyecanına aşık olduğum modern roman hocamdan bahsetmiştim. Elizabeth Outka. Geçtiğimiz günlerde ona bir mail atmıştım, referans istemek için. Bir email cevabında bile, kişiliğindeki heyecanı hisseden bir ben mi varım, merak ettim. Tabii, ben böyle deyince ön yargılı okumaya başlarsınız ama, olsun.
Not: Bu aralar böyle sabun köpüğü yazıları. Kendi kendime konuşur gibi; idare edin.
"Hi Tugc! Forgive my delay—I’ve been on vacation and away from emails. So delighted to hear you’ve become a fan of Woolf. She’s remarkable, isn’t she? I wish you were going to be here next semester—I’m teaching a seminar on her writing, and I think you would really enjoy it. How great, too, that you’ve been reading from the list, and that you’re thinking about graduate school.
I’d be happy to write you a recommendation letter (though if another professor gave you a grade higher than a B, you may want to ask him/her.) Please let me know the deadline, any information about the program, and ideally, if you could send a draft of your statement for graduate school (or give me a better sense as to why you want to do this program), as well as your transcript (an unofficial copy is fine), and your resume (or a list of your activities). The more details I can put in the letter, the stronger it is! Hope you’re well! Great to hear from you. All best, EO"
1 comments:
Cidden öyleymiş. Öğrenciye bulaşıyor bu heyecan, o zaman daha da güzel oluyor. Muhtemelen bir öğrencinin kendisinin bu heyecanından etkilenerek yapabileceklerinin de farkında; onu daha da heyecanlı kılıyor. İnsanın pek karşısına çıkmıyor böyle hocalar. Zaten pek çok okul yönetimi de eforunu heyecan sindirmeye harcıyor. Çok uzattım yorumu. Darısı başıma diyeyim.
Post a Comment