Havaalanındayken, yoldayken kalabalıktan sersem olup sadece yol öncesi sinir harbi-stresi moduna girip ağlayamamıştım hiç, hatta yine hep her stres oluşumda olduğum gibi kaskatı kesilmiştim. Bugün yol filan bitti, uyudum uyandım.. Oturdum ağlıyorum... VE ağlamak normal bir insanı rahatlatırken, benim migrenim olduğundan salyasümük hali yetmiyormuş gibi, başımı çatlatıyor. Bir de yılın paranoyağı ödülünü istiyorum. Belki sadece Özge'yle paylaşabilirim.
mod
Wednesday, January 16, 2008 | Posted by Tugc at 5:20 PM |
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment