Gece gündüzüm yine karışık, hep olduğu gibi. İnsan akşamüzerine doğru da uyanınca, zorlansa da uyuyamıyor. Belki sadece küvetin içinde, sular çarparken mümkün olabilir. Su sesi ninnimi, Brahms'ın "Lullaby and Good Night"ıyla bile yarıştırırım belki, kime ne..
Saçlar dağınık ve dağınık olan tek şey saçlar değilken; aklıma ne zamandır şiirsiz kaldığım geldi. Her zamanki haslardan; Turgut Uyar yine...
Umarsızca, karşındakini çok umursasa da; bir an olsun umutsuzluğa düşmekten korkar gibi, anlatana, gösterene kadar ufak çocuk "bana ne, bak dinle beni" deyişini bana anımsatan bu şiirine takılı kaldım...


Etrafta, içte, dışta her şey dağınıkmış, toplanmıyormuş; ne yapayım....Dağınıklığın düzeni diye de bir şey vardı hem, yalan mı? Elbet bana da olacaktır bir gün.




GÖĞE BAKMA DURAĞI
İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım


Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi aferin tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım


Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gizlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım
-Turgut UYAR


*Fotoğraf streetqueen.deviantart.com'dan alıntıdır.