Oda arkadaşımla aramızda olan saygısız ilişkiye bir son vermemiz gerekli.Evet.
O ben uyurken ses tonuna, ışığa, telefonda bağıra bağıra konuşmasına aldırmadığı için; ben de aldırmıyorum. O sabahın 8inde bağıra bağıra konuşunca (ve ben zaten sabah 6-7de uyumuş oluyorum genelde); ben de geceleri ona 5 yıldızlı bir oda sunamıyorum, sunmuyorum. Eskiden müzik dinlerken kulaklık takardım, artık onu da yapmıyorum.
Sürekli telefonu çalıyor ve titreşimde olan telefonun sert yüzeye sürtünmesiyle çıkardığı iğrenç ses, kulaklarımı tırmalıyor ve hiç de hoş şeyler geçmiyor aklımdan.
Aslında iyi kız, yani daha çok 16 yaşında yeni ergen havalarında...Tolerasyon seviyem gittikçe aşağılara çekiliyor ve bana gelip arkadaşlarıyla içtiği için o gece kimseyle öpüşememesinden yakınınca, kapıları çarpıp, düşen tolerasyon katsayımı gözler önüne sermek istiyorum. Onun yerine, güzellikle açıklamaya çalışıyorum. Zor oluyor.
Yeni katsayılara ihtiyacım var. Hem de çok. Bendekiler düştü.
Oda arkadaşı katsayısı
Tuesday, February 19, 2008 | Posted by Tugc at 1:25 AM |
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment