Hani aydınlıkta olur insan, sonra birden karanlığa girer ama karanlık her zaman daha ağır basar, birden etraf kapkara hale gelir. İçerde bir süre öyle kaldıktan sonra kapı açılır, aydınlığa çıkarsın ama aydınlığı algılayamaz durumdasındır. Siyah noktalar her yanı kaplayıp durur, şekilleri, suratları görsen de, ifadeleri tanımlayamazsın...
Öyle işte bu da. Siyah noktalar her şeyi bulanıklaştırdığından, aydınlığı da algılayamadım galiba ne zamandır...
1 comments:
zifiri karanlıga bile atsalar zamandir yine en ii cozum gözlerin alısır karanlıga zamanla..
yeniden okuyabilmek guzel yazılarını..
Post a Comment