Sendrom

Geçen gün sevdiğim yabancı şairlerin şiirlerine bakıyordum ki, daha önce -nedense- hiç görmemiş olduğum şu şiirle karşılaştım. Çok basit olmasına rağmen, beni çok duygulandırdı. Haftasonu kültürel gelişimimize adanmıştır diye düşünerek, buraya da yazmaya karar verdim...

may i feel said he

(i'll squeal said she

just once said he)

it's fun said she

  

(may i touch said he

how much said she

a lot said he)

why not said she 

  

(let's go said he

not too far said she

what's too far said he

where you are said she)  

may i stay said he

which way said she

like this said he

if you kiss said she

may i move said he

is it love said she)

if you're willing said he

(but you're killing said she

but it's life said he

but your wife said she

now said he)

ow said she

(tiptop said he

don't stop said she

oh no said he)

go slow said she 

  

(cccome?said he

ummm said she)

you're divine!said he

(you are Mine said she)

E.E Cummings

[...] En kötüsü de, etraftaki her şeye karşı inanılmaz bir güvensizliğe kapılıp, o aptal krizin-ağlamanın önüne geçememek ve sonrasında sorulan "neden ağladın?" sorusuna "bilmiyorum" derken, gerçekten bilmemek.

Sendrom