Hayatta anlayamayacagim ve anlamak da istemeyecegim kadinlar listesindeki sayili bir-iki kategorisinden, birincisi kesinlikle bir erkege manyakca asik olup, erkegin asik oldugu diger kadina, 'cekil aradan, surtuk' laflarini edip, gunumuz teknolojisinden bunu e-postayla yapanlardir. Bir kadin, sadece kadin olmanin getirdigi bir gururdan yapamaz gibi gelir ama bakiyorum da catir catir yapip, kendilerini yerlerde surundurmekten hic de cekinmiyorlar.
Ne aci ki, 'ne yapiyorsun yerde, ne isin var' dediginizde bile algilayamayip, uzerinize atlayiverirler. Yelelerini de savurma cabalari icinde bir bakmissiniz ki, dolanivermissiniz. Hele bir de dusunun ki olgun kadin yaslari denebilecek yaslara da erismissiniz. Pardon ama sirf bunun icin bile 'ya bir kendimi dusurmeyeyim' demesi gerekmez mi insanin? Tabii yine kisilikle ilgili bir sey, herkes karakterli olamiyor. Ben sahsen 30larimda bir kadin olsam, 20 yasindaki bir genc kadina 'bak ufaklik, cekil aradan, 15 gune kadar X benim olacak, goreceksin, evlenecegim, cocuk da yapacagim, dugunumuzden de haberdar ederim seni' demeye utanirim. Utanmayi gectim, aynaya bakmak istemem. 'Ulan elin 20lik citirina kendimi rezil ediyorum' diye dusunup dusunup kara tasalara burunurum. Ha tabi bu yine kisilikle ilgili bir sey ve herkeste rastlanan bir olgu olamayabiliyor.
Zamaninda bir yazimda bu tip kadinlardan 'soykirimcilar' diye bahsetmistim zaten. Ayrica, birine deli gibi asik da olsam, takintili filan da olsam, kendimi oyle dusurmeyi goze alamam. Gidip ufak hesaplar pesinde kosamam. Ufak hesaplar yapanlar, ufak insanlardir lakin. Bunu da gectim diyelim; doktor, avukat, mimar, ekonomist vs. olmussun da, isin gucun yok her gun aklina ilk gelen sey ' aman hemen bakayim ne yazmis blogunda, bunalim yazisi, evet evet yasasin ohh kurtuldum' diye sacmasapan bir zafer duygusuna kapiliyorsun. Ne yazik. Mesela ben 20lik citir statusunden yararlanarak tutup bu tip birine cevap verdigimde bile kendimden utaniyorum, ondan bir pislik bulasmis bana da, bir de ustune oturmus cevap yazmisim diye; kendime yakistiramiyorum.
Bir de en guzeli, her 1-2 cumle sonunda ilistirilmis 'canim' motifleri. Bekliyorum mesela ben de acaba 'oh noo, nasil boyle zavallilasmisim' diyebilecegi gunleri ama inatla kotuye gidiyor. Bir kadinin kendisini bu kadar asagilik hale getirebilmesi, sirf 'kadin' oldugum icin bile onun adina utandiriyor beni. Market reyonunda yerlerini almis urunlerden biri olarak mi goruyorsun kendini ki, boyle ''beni satin alsin" cigrinislari icinde donup dolaniyorsun? Anlayamiyorum. Ama benim anlayamam dogal zaten, cunku basta da soyledigim gibi, bu tip bir seyi yapmak bana gore degil. Gerekirse oturup ziril ziril aglayabilirim, dibine filan vurup, asiri mutsuzluklar da yasayabilirim de, o kadar da dibine gidemem.
Niye buraya yazdim?
Cunku nasil olsa burdan her gun okunuyormusum, mutsuz oldugumu yansitmam filan icini gidikliyormus anladigim kadariyla. Ya en azindan bende gurur filan gibi seylerden dolayi onun adina sinir olabilecek duygular kalmis da bu duygulari yasayabiliyorum ve bazen anlatabiliyorum. "Insan" ve "kadin" yanlarim gelismis, korelmek yerine. Bence sevinirken birkac kez daha dusun, belki benim bu yanlarimin gelismesine ve aslinda daha iyi olmama seviniyor olabilirsin.
Unutmadan, aptallik iyidir. Bak etrafina; hep aptallar yonetiyor dunyayi ve sen hep aptallara rezil ediyorsun kendini.
Ne aci ki, 'ne yapiyorsun yerde, ne isin var' dediginizde bile algilayamayip, uzerinize atlayiverirler. Yelelerini de savurma cabalari icinde bir bakmissiniz ki, dolanivermissiniz. Hele bir de dusunun ki olgun kadin yaslari denebilecek yaslara da erismissiniz. Pardon ama sirf bunun icin bile 'ya bir kendimi dusurmeyeyim' demesi gerekmez mi insanin? Tabii yine kisilikle ilgili bir sey, herkes karakterli olamiyor. Ben sahsen 30larimda bir kadin olsam, 20 yasindaki bir genc kadina 'bak ufaklik, cekil aradan, 15 gune kadar X benim olacak, goreceksin, evlenecegim, cocuk da yapacagim, dugunumuzden de haberdar ederim seni' demeye utanirim. Utanmayi gectim, aynaya bakmak istemem. 'Ulan elin 20lik citirina kendimi rezil ediyorum' diye dusunup dusunup kara tasalara burunurum. Ha tabi bu yine kisilikle ilgili bir sey ve herkeste rastlanan bir olgu olamayabiliyor.
Zamaninda bir yazimda bu tip kadinlardan 'soykirimcilar' diye bahsetmistim zaten. Ayrica, birine deli gibi asik da olsam, takintili filan da olsam, kendimi oyle dusurmeyi goze alamam. Gidip ufak hesaplar pesinde kosamam. Ufak hesaplar yapanlar, ufak insanlardir lakin. Bunu da gectim diyelim; doktor, avukat, mimar, ekonomist vs. olmussun da, isin gucun yok her gun aklina ilk gelen sey ' aman hemen bakayim ne yazmis blogunda, bunalim yazisi, evet evet yasasin ohh kurtuldum' diye sacmasapan bir zafer duygusuna kapiliyorsun. Ne yazik. Mesela ben 20lik citir statusunden yararlanarak tutup bu tip birine cevap verdigimde bile kendimden utaniyorum, ondan bir pislik bulasmis bana da, bir de ustune oturmus cevap yazmisim diye; kendime yakistiramiyorum.
Bir de en guzeli, her 1-2 cumle sonunda ilistirilmis 'canim' motifleri. Bekliyorum mesela ben de acaba 'oh noo, nasil boyle zavallilasmisim' diyebilecegi gunleri ama inatla kotuye gidiyor. Bir kadinin kendisini bu kadar asagilik hale getirebilmesi, sirf 'kadin' oldugum icin bile onun adina utandiriyor beni. Market reyonunda yerlerini almis urunlerden biri olarak mi goruyorsun kendini ki, boyle ''beni satin alsin" cigrinislari icinde donup dolaniyorsun? Anlayamiyorum. Ama benim anlayamam dogal zaten, cunku basta da soyledigim gibi, bu tip bir seyi yapmak bana gore degil. Gerekirse oturup ziril ziril aglayabilirim, dibine filan vurup, asiri mutsuzluklar da yasayabilirim de, o kadar da dibine gidemem.
Niye buraya yazdim?
Cunku nasil olsa burdan her gun okunuyormusum, mutsuz oldugumu yansitmam filan icini gidikliyormus anladigim kadariyla. Ya en azindan bende gurur filan gibi seylerden dolayi onun adina sinir olabilecek duygular kalmis da bu duygulari yasayabiliyorum ve bazen anlatabiliyorum. "Insan" ve "kadin" yanlarim gelismis, korelmek yerine. Bence sevinirken birkac kez daha dusun, belki benim bu yanlarimin gelismesine ve aslinda daha iyi olmama seviniyor olabilirsin.
Unutmadan, aptallik iyidir. Bak etrafina; hep aptallar yonetiyor dunyayi ve sen hep aptallara rezil ediyorsun kendini.
0 comments:
Post a Comment