Aklıma geldi

Bundan 2 sene, hatta birazcık daha uzun bir süre önce, oda arkadaşımla içtiğimiz 3-5kadeh şaraptan sonra, sarhoşluğun en güzel hali; çakırkeyf-liği yaşıyordum. Şarap bittikten sonra dans ederek girdiğimiz arkadaşlarımızın kampüsteki 1301 kapı numaralı evlerinden, birkaç saat sonra çok fazla insanla dolmasıyla ayrılıp, odaya geri dönmüştük. Ufak ayrıntıları unutmayan bir yapım var ki; üzerimde olan siyah şile bezinden yapılma ve etekleri dalgalanan elbiseyi bile hatırlıyorum. 

O anın güzelliği çok uzun süre sonra ilk kez çok mutlu hissetmem ve kendimi tutamayıp; "Sarhoşum, saçmalayabilirim ama tüm dünyaya, hayata aşık gibiyim" laflarının ağzımdan çıkıvermesindendi galiba. Çünkü daha önceden hiç öylesine hayata aşık bir yanım olduğunu bilmezdim...Çünkü ben öyle pek de "hayata aşık" damgası vurulabilecek insanlardan değilimdir, belki de öyleyim ama karşı çıkıyorum. Çünkü küçüklüğümden beri bir şey istediğimde önce sürekli içimden ve dışımdan "hemen sevinme, olmayacak, olmayacak, alış alış" diyen birisi oldum. Sürekli her şey iyi gidiyormuş gibi davranan insanlar sinirimi bozar, çünkü her şey iyi gidemez yani. Büyük ihtimal algılama kontrolünden çıkmıştır, gamsızsındır, önemsemiyorsundur, falandır feşmekandır. 

İşte şarabın çakırkeyflikle ödüllendirdiği o gece de etrafımdaki bir sürü şey endişelendiriyordu, bir şeylere anlam yükleyip, yapıp bozuyordum aslında. Ama yine de bi şey olmuştu, bi "mis"lik gelmişti tek gecelik bile olsa.

Güzeldi...Hem de birkaç sene sonra bir cumartesi sabahı aklıma gelip, üzerimdeki siniri alabilmiş olacak kadar güzel.

***

Ve şu an günün orta saatlerinde, bir anda deli gibi yağmur yağmaya başladı. Telleri kapalı pencerelerimden sesini duyuyorum, içeri girmeye çalışıyor, hatta birkaç damla koluma yetişti. 

Gökyüzü sanki nefes almaya çalışıyor.

Aklıma geldi