Kardeşim şaşırtan bir cümle söyledi ve cidden şaşırttı. Hafızafakiri olmasam bile şu an tam cümlesi aklıma gelmediğinden özetliyorum cümlesini; "Ablamdan izin alıyor olmayı istemezdim, o daha katı izinler konusunda" dedi. Sen aşk hayatını, arkadaş kavgalarını dinle, üzerine bir güzel hayatından kıssadan hissecikler anlat, besle büyüt, sonra "bu sene gece iznim 12 değil, 12.30 olsun anne nolur" müzakerelerinde 2dakikaya kalmadan harcanıver. 2 kardeş olunca, bu konuda ablaların işi annelerden daha zor. Anneler tartışmanın en can alıcı noktasında " anne olunca anlarsın" ı bir atarlar ortaya, korkarsın "şşt, baksana ya, o kadar mı fena, acır mı, eyvah" diye de anlamadan bir sorgulama tomurcuklandırır içinde insanın lakin. Ama "Abla olunca anlarsın" gibi bir tepki teknik destek eksikliği sebebiyle bulunmadığından, üstüne gülünç duruma düşer, çoluk çocuğun maskarası oluverirsin.
Argümanımı "12.30 olmaz, benim 12'ydi, o da öyle olsun" şeklinde kullansam da;-12 sınırı yüzünden adım sitede 'külkedisi'ne çıkmıştı mesela- asıl sebebim bu değil. Çünkü yazlıktaki gece izni 12 olunca tadından yenmez, herkes seni eve bırakır seninle biraz daha vakit geçirebilmek için, kimsenin evine erken gidişine üzülmezsin ve o "30dk" fazlanın senin için tüm yaz gecelerini değiştirebileceğine inanırsın. Çok güzeldir, müthiştir.
Sonra azıcık büyürsün, iznin uzar ya da izin olayı saat maddesi içermez hale gelir. Tembelleşirsin. Saat 11 olur, benbigidiparkadaşlarabakayım dönemi gelir, bara gidilen geceler haricinde 12'den sonra tembel tembel oturmanın ne kadar bunaltıcı bir şey olduğunu görürsün ve 12 çeyrekte yürüyüp gelirsin amaaan diyerek.
Kardeşime -çatırçutur iyelik eki-, Buse'ye, bunun bir süreç meselesi olduğunu anlatsam da olmaz şimdi. Neyse, umarım iznini 12.30 yapmayız ve onu eve bırakır arkadaşları cümbürcemaat.
Özetle,
hangi kadın "abla"?
Tabii ki soldaki.
0 comments:
Post a Comment