Mümtaz'er Türköne, "patalojik" kelimesini yeni öğrenmiş olmalı. "Kişiyi nasıl bilirsiniz?" demişler, "kendim gibi" cevabı gelmiş, sonuçta. Bugün de aşağıdakileri yazmış:
"Gösterilere sahne olan Konferans Salonu, bizim talebeliğimizde ikinci sınıfların amfisiydi. 35 yıl önce, tam 1975'te o sıralarda ben oturuyordum. Baskıya, şiddete ve tehditlere maruz kaldım. Hemen yanımda kemikleri kırılana kadar dayak yiyenlerden biri bugün Sayıştay üyesi olarak görev yapıyor. Yediği dayaktan komaya giren bir başkası, Emniyet Genel Müdürlüğü görevinde bulundu. İkisi de o amfide sessiz sessiz oturuyordu. Çıkartacağımız sonuç: Demek bugünkü sessiz çoğunluğun hak ve özgürlüklerini koruyacak birikime sahibiz. 35 yıl önce o dayakları atanlar, bugünün protestocularının babaları, amcaları veya teyzeleriydi. Delilim sağlam: Noktası ve virgülüne kadar 35 yıl öncesinin laflarını tekrarlıyorlar. Bunu fark etmek kâfi; demek ki 35 yıl sonra bu ülkenin tepe noktasına gelenlerin kemiklerini kimse kıramayacak. Uyacağımız tek ölçü de şiddetin hiçbir türüne prim vermemek olacak."
Sayın (!) Türköne, benim de delilim sağlam. Hak ve özgürlük arayanların değil de, susup sistem köpeği olanlar bizi yönetiyor. Sizin yazdıklarınız kendi kendini istikrarlı bir şekilde doğrulamış.
Ayrıca benim ikinci delilim de sağlam; bu ülkede asalak olmayan prim yapamaz. Öyle olmasaydı siz bu kadar "aydın" sanılır mıydınız?
1 comments:
"Devlet için kurşun atan da yiyende şereflidir" sözünü söyleyen Tansu Çiller' in bu sözü derleyebilecek kapasiteye sahip olmadığı düşünüldüğünden o dönem danışmanlığını yapan Mümtaz Türköne'nin bu cümlenin babası olduğu iddia edilmektedir.
Post a Comment