Ben artık geri saymada bir sakınca görmüyorum.Sayılar senden yana ve senden yana haliyle günlere yada saatlere çevirilince tek basamağa düşmüşse, saymak çok güzel. Çokça da deli işi. Tıpkı başka bir çok şey gibi, deli işi, haklısın. Ve ben en çok işin içinde o sevimli isimle, ağaca yapışık, tropikal, Avustralya fotoğraflarının bir parçası canlı dahil olunca, adı a ile başlayan deli işini seviyorum.Hani her şarkıda ve hep geçen duygu, akıl kaybi hali olan deli işini. Margaret Atwood da güzel yazmış, vahşi ve özlemiş bir insanı böyle güzel anlatan başka bir şiir varsa haberim olsun. İlk defa pazartesi ve bugün,çarşamba,perşembe ve cuma sınavım var diye sevinçliyim. Dedim ya, deli işi.
More and more frequently the edges
of me dissolve and I become
a wish to assimilate the world, including you, if possible through the skin
like a cool plant's tricks with oxygen
and live by a harmless green burning.
I would not consume
you or ever
finish, you would still be there surrounding me, complete
as the air.
Unfortunately I don't have leaves.
Instead I have eyes
and teeth and other non-green
things which rule out osmosis. So be careful, I mean it,
I give you fair warning:
This kind of hunger draws
everything into its own space; nor can we
talk it all over, have a calm
rational discussion.
There is no reason for this, only
a starved dog's logic about bones.
-Margaret Atwood
P.S: Bu da pazartesi için sürüne sürüne işe, okula, derse veya benzerleri için moral şarkısı olsun. Buyrun. Los Rodriguez-Sin Documentos
0 comments:
Post a Comment