Tangosuz

Televizyonda çıkan Tango gösterilerinden hiç ama hiç hoşlanmam. Yani aslına bakılırsa ben tango gösterilerinin hiçbirisinden hazetmem. Sözde "ateşli, tutkulu, aşk" olması gereken dansın, "kasım kasım kasılmaktan, her yanım tutulmuş gibi dansediyorum" dan öteye geçemeyen bir görüntü oluşturması - yada benim gözlerime böyle yansıması- buna sebep olabilir tabii ki. (Scent of a woman filmindeki dans sahnesi hariç, o da büyük ihtimal Al Pacino'nun dehşet oyunculuğundan ve kasılıyormuş gibi durmazlığından olsa gerek) Tango yapabiliyor muyum? Hayır. Öğrenmeyi hiç denedim mi? O da hayır. O zaman belki de boşa konuşuyorum ama görüntüsü hoşuma gitmiyor hepsi bu. Tangoda hoşuma giden tek şey, birkaç bestelenmiş şarkı. Ve ben o sadece hoşuma giden şarkılardan çıkan melodiler eşliğinde dans etmeyi aklımdan bile geçiremiyorum. "Sevgilimin dudaklarına yapışıp, öpmek varken, o melodide niye dans edeyim ki" geçiyor içimden. Bu da böyle bir pazar gel-git'i işte.

Tangosuz