Öldü.
Balığım.
O da gitti.
Acaba dokunuşlara pek de aşina olmayan ruhu nereye gitti?
Büyük olmuşken sahip olduğum bu balık Tüm küçüklük balıklarından daha çok alıştırdı Ve şimdi gitti Hala kalkıp fanusunu boşaltmaya gönlüm elvermedi.. Yeni balık istemiyorum, hayır...
2.5ay boyunca fanusuna başımı dayayıp konuşurken, beni dinlediğin dediklerimi sır gibi tutup hemen 5sn sonra unuttuğun iyi su almama ve içmeme sebep olduğun için teşekkür ederim. Bi balık insanı bu kadar üzer mi ya?
A fish in a fish bowl, waiting to be flushed
Sunday, April 13, 2008 | Posted by Tugc at 12:57 AM |
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment