Radikal'in bugünkü "Yüzde 90 indirim muharebesi" başlıklı haberinden anlaşıldığı üzere, sanırım alışveriş merkezi sahiplerinin ve İcra kurulu başkanının yaşanan "alışveriş" izdihamı yüzünden beyinleri de bulanmış.
"MOL" İcra Kurulu Başkanı Oktay Özdemir, AA muhabirine yaptığı açıklamada, vatandaşların gösterdiği ilgiden son derece memnun olduklarını belirterek, "Bu, Türk halkının, bu krizde Türk markasına gösterdiği bir ilgidir" demiş.
Hani ben görür müyüm bilmiyorum da, birilerinin şu adamlara bunun Türk markasına ilgi ve bağlılıklarından değil de, fakirlikleşmelerinden ve gittikçe artan gelir dağılımı farkının izdihamlarla görüntüsü olarak anlatıp açıklaması gerekmiyor mu yani?
"Kriz bizi teğet geçecek" ti. Anlamıştık.
Yok yok ama. Hafızamızı güzel kullanalım. Bir adım öncesinde de ekonomimiz, "Hamdolsun, iyiyiz" di. (Çok merak ediyorum dünyanın başka yerinde bu tip ekonomi terimleri de kullanılıyor mu? Ekonomi değil ama politik suçlardan "ideolojik halay" bilem var bizde. Nabeeeer?- Tanrım bir yerlerdeysen, aklıma bir el atıver lütfen.)
Şimdi de ucuz iki parça şeyler almak isteyen insanlar, hatta yaşanan izdiham yüzünden birisinin sara nöbeti geçirmesi filan durumunda da "Yerli malı yurdun malı. Herkes onu kullanmalı" sendromu yaşıyoruz ya...
Tebrik ediyorum...
Optimistlikte son noktadır...
Bir algılama karmaşası buram buram esiyor da senelerdir, hala 3 maymun modundan çıkamadık.
Akıl sağlığımın "hamdolsun, iyi" olmasından korkuyorum artık.
Algılama buhranı!?
Sunday, January 18, 2009 | Posted by Tugc at 4:47 PM | Labels: kişisel görüş
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Bunun krizle yada parasızlıkla hiç bir alakası yok. Sonuçta oraya giden kimse çıplak değildi. Ama sergiledikleri tavırları izledikçe ekrana bakamadım. Bu toplumun ne derecede dejenere olduğunun tokat gibi yüzümüze çarpmasıydı. İki gömlek bir pantalon için birbirlerinin üzerine basabilecek kadar değerlerini kaybetmiş yüzlerce insan gördüm :(
Utandım hem de çok utandım.
Oraya gidenlerin çıplak olup olmaması değil bence fakirlik oranı. Senin de dediğin gibi, 2 gömlek için insanlar kendilerini kaybediyorlarsa, bu fakirleşme, muhtaç olduğunu hissetme psikolojisinden kaynaklanıyor diye düşünüyorum. 2 gömlek, 1 insandan daha önemli görünüyorsa; muhtaçlık vardır bence.
salı ve perşembe geceleri msnde sabahlayabilirim senin için:)
Post a Comment