Cuma günü öğretmenimiz haftasonu yaptıklarınızı yazın dedi. Aslında amacı yarının tatilini ziyan etmek. Üç gün dinlenmeyelim diye, boş boş oturmak kötüymüş. Biraz haklı aslında. Ama zaten sınavlar için özel derslere gidip geliyoruz.
Annem yazdıklarımı okudu. Sil bunları öğretmenin üzülür sonra dedi. "Üzülsüüün, o da ödev verince beni üzüyor" dedim, azarladı. Çocuklar bilmezmiş.
Neyse.
Bugün annem, babam ve ben oy kullanmaya gittik. Hava da güzeldi. Ben oy kullanmadım tabii. Annem ve babam neler yaptılar diye izledim. Bir sürü yuvarlaklı kağıtlar vardı. Bunlar ne dedim. Parti, bunlardan seçiyoruz dediler. Ama aslında şu üstteki 3-4-5 taneden seçmemiz gerekliymiş, yoksa oyumuza yazık olurmuş. "Eee, diğerlerine yazık değil mi?" dedim. "Değil" dediler. "Bu bizim oyumuzmuş ama aslında kimi seçeceğimizi başkası karar veriyormuş yani, değil mi baba" dedim. "Sen küçükkenden anarşik çıkacaksın galiba başımıza, sessiz ol, çocuklar anlamaz, bilmez" dedi.
"Büyüyünce anlar mıyım?"
"Anlarsın."
Sonra annemin yanına gittim. Babamın dediklerini anlattım. O büyüyünce öğrenmiş mi diye sordum.
"Hayır" dedi.
Kafam daha da karıştı. Bunu da söyledim.
"Öğretmene sorayım mı yarın?"
"Sakın."
"Niye?"
Çocuklar her şeye karışmazmış.
Madem karışmayacağız, niye ödev verildi anlayamadım. Bence öğretmen de anlamıyor. Ama annemle babamdan söz aldım, anlarlarsa anlatacaklarmış bana. Bence anlatmayacaklar ama olsun.
Yarın okul yok. Okula gelmek için yarışan başkan amcalar da olmayacak. En güzeli o.
Not: Kitaplarda gördüğüm için konuşmaları altalta yazdım, hem de daha uzun oldu galiba. Bence o seçim yuvarlaklarındaki adamlar çocukları hiç anlamıyorlar.
0 comments:
Post a Comment