Annemin asimilasyon politikası

Annemin bana senelerdir gizli gizli asimilasyon politikası uygulandığından şüpheleniyorum. Tabii asimilasyon politikaları bilirsiniz ki hemen işlemez, yıllarla olgunlaşıp, kişinin türünü ortadan kaldırır, bir bakmışsınız, "Meraba Dolly-can!" Durumun daha da vahimleşme olasılığı beni ürkütüyor.

Olay şöyle cereyan etti. Birkaç gün önce sabahın köründe işi çıkıp giden annemin ardından, kahvaltı masasını ben topladım. Zaten buraya kadar bir sorun yok. Ama sonra hızımı alamadım ve tıpkı Annem'in yaptığı gibi, hem de şuursuzca, lavaboyu domestosladım. Domestosu birkaç dakika bekletirken, gidip yatakları topladım, tuvaleti temizledim. Geri geldim lavaboyu ve tezgahı ovdum, hatta inanılmaz ama, kardeşime 'odanı topla' diye çıkıştım. Aramızdaki çıkabilecek arbedeyi önlemek için, koşa koşa mutfağa gittim ve kahve suyu kaynattım. Tam "eh Pazar için bu kadar temizlik yeter" diye içimden geçirerek, bulmaca çözüyordum ki; masanın altındaki çekirdek kırıklarını farkettim. Eski ben olsaydı, zerre umursamazdı. Zaten bu bir yerlerime birkaç asimilasyon damlası bulaşmış olabileceği şüphesi de burda nüksetti! İnanmazsınız, anneme içimden, tıpkı onun bana dağınıklık çemkirmeleri gibi, "ç.k ç.k ne biçim yemiş, hepsi yerde" deyip, bir koşu elektrik süpürgesini aldım diğer odadan ve mutfağın her köşesine elektrik süpürgesi tuttum. Bu hareketim beni kendimden her ne kadar korkutsa da, annemin geldiğinde benim bu titizlik atağım karşısında nasıl gözlerinin yaşaracağını düşünerek heyecanlandım.

Lakin heyecan uzun sürmedi ve annemin geldiğindeki "yapacaksın tabii ki, siz bana teşekkür edip şaşırıyor musunuz?" sözleri karşısında, tamamlanmış bir asimilasyon politikasının devamındaki yok sayma politikasıyla karşı karşıya olduğumu farkettim.

Bu evin bir dağınıklık açılımına ihtiyacı var.

Ve "say NO to assimilation!"

*Fotösyon

Annemin asimilasyon politikası