Müzik, sigara, yatak

....
Ayağa kalkıyor, yatağa kendini bırakıyor. Atlıyor gibi, yatak kavrıyor onu. Yastıkları da var 2 tane, kocaman yatakta uzanıyor o.
Gözleri kapalı yine.
Vururken bilgisayarın ışığı gözlerine, kolunu gözlerinin üzerine getiriyor, kapıyor.
Müzik hala orada. Sessiz gibi sonsuz gibi.Sigara yakıyor.

Dudaklarını aralıyor, bir elinde sigarası. Islatıyor dudaklarını çok az, el yordamıyla sigarayı uzatıyor, tam da doğru yere. İçine çekiyor sigarasını, gözlerini daha sıkı kapıyor, üflüyor dumanı.
Kafasında binbir düşünce.Kötülerini atıp, iyileri onda kalsın istiyor.
Korkuyor, ürperiyor. Hiç geçmeyecekmiş gibi bu korkusu.
Ne zaman bitecek bu korkuları?
Gitmek gibi.

2 tür gider insan. Sen anlayamazsın ama o anlar farkı. Hep O’nda kalsan ya? Hep orda hep burda ama öyle işte. Öylecene. Karışık.

Gözlerini 2. kez kapıyor bu gece, sigara için aralanan dudaklarına inat. Çünkü hayal boşluğuna atmak istiyor kendini. Gözleri açıkken, gerçekçi yanı daha sert basıyor, izin vermiyor.
Uyumuyor, yine de düşünüyor. Aslında düşünmüyor. Bir plato, alan, imgeler dizisi yaratıyor boşlukta.
“Olmuyor” diyerek kalkıyor ayağa.
Belki de kalkmıyor ama o onu öyle sanıyor. Gözleri kapalıydı ya hani?
Neden çalmıyor?

Kalem duraksıyor.
Uyumalı.
Müzik son kez çalsın, o da uykuyu dalsın.

Korkuyor.

*20 Haziran’da yazılmıştır hikaye misali.

Müzik, sigara, yatak