Ambien

Biliyor musun benim duvarımda bir dolu poster ve fotoğraf asılı...Artık yayımlanmış yazılarımı ve aniden aklıma gelen çıkışları da asıyorum oraya...Yangın güvenliği nedeniyle duvarların yüzde 10'u mu, yüzde 20'si mi neden fazlasına bir şeyler asmamız yasakmış. Umrumdu sanki...Ben inatçıyımdır, hatta anlamsız bir damarım bile vardır. Geldiler kontrol etmeye, güzelliğini ve beni yansıtışındaki tadı görünce ceza yazmaktan vazgeçmişlerdir büyük ihtimal. Belki öyle bir kural bile uydurmaydı...Zaten konu o da değil, ceza yazsalar bile asılı olanlardan bir tanesi bile inmeyecekti, dilerlerse bir dolu uyarı ve ceza da verebilirler. Ama asılı fotoğrafların bazıları değişti bugün itibariyle.ShineOnYou yüksek mahkemesi kararı.Sevmediğimden filan değil tabii, sadece bir update gerekiyordu, kendileri istediler yerleri değişsin ayrıca. Hani uyuyamamıyordum ya ben, hala uyuyamıyorum o ayrı, bir gece güzel bir uyku hapı buldum, duş alıp onu içtim ve yatağıma uzandım. Henüz on-on beş dakika geçmişti ki; yatağımın tam karşısındaki eğik duvarda olanlara inanamadım. Fotoğraflardaki kişiler yer değiştirip, birbirleriyle konuşuyorlardı. Deli değilim, yani sanırım değilim. Halüsinasyon filan da görmüyordum ama sana yemin ediyorum o fotoğrafların içindeki kişilerden bazıları ayağa kalkıp başka fotoğrafa, Monalisa'nın bir reklamda kulaktan kulağa bir şey söylemesine benzer ifadelerle fısır fısır konuşmalara başladılar. Bak, yalan söylemiyorum. Ufak bir çocuğun hayal gücüne sahibim belki de ama bu herkese bahşedilen bir şey değildir, o yüzden kendimi bir ekonomi ürünü gibi "privileged" hissediyorum. Yine de biraz korktuğum doğru, bu konuda yalan söyleyemem. Sadece alıştığım bir şey değil fotoğrafların kafasına esip yer değiştiriyor olması. Ama insan bu, her şeye alışır değil mi? Bazıları kolay alışır...Ben hem alışıp hem alışmayanlardanım, ama sanatsal bir alışma stilim vardır. "O ne demek?" diye mi soruyorsun? Alışamadığını göstermeyince, sanatsal oluyor. Sonra da alışıp gidiyorsun zaten. Yatakta oturup dikkatlice baktım bir de fotoğraflara,inanamamıştım çünkü, göz ucuyla beni izlediler ama aralarında konuşmaya devam ettiler. Yok canım, tabii ki bana bir şey söylemediler, ben sadece tavşanlara benzeyen zıplayışlarını gördüm. "Ne oluyorsunuz, neden yerinizde durmuyorsunuz, neden gidiyorsunuz karelerden" diye sordum bir de.. Sonra uyuyup kalmışım, ertesi gün de sersem gibiydim zaten, aklımdan uçup gitmiş. Şimdi birden tekrar aklıma geldi..Fotoğrafların konuşuyor olmalarının bir işaret olmuş olacağını düşündüm...Hayır bu sadece bir düşünce değil, ben eminim bundan. O fotoğraflar değişecek dedim mi değişecektir. Bir duvarda kendi karesinde bile asılı kalmayı beceremeyen bir fotoğraf beni nasıl anlayıp, yansıtabilir ki zaten? Anlaşılan Ambien sadece hard core uyku ilacı olmaktan daha iyiymiş... Bu yazı bitmiyor...Kendiliğinden bitmeyince de, ben "publish post" tuşuna basıyorum. Harika! Hadi hayatım, publish post.

*Fotoğraf thenightshedied.deviantart.com'dan alıntıdır.

Ambien