Şemsiyem yok benim...Ama yağmur da yok...
Yağmur olsa da şemsiye kullanmam zaten.
Şemsiyem vardı bir ara,
Kattaki kızlardan birine verdiğim; "al senin olsun" dedim.
Şaşırdı ama gözlerini kocaman açarak bakamadı.
Çünkü uzak doğulu olduğundan gözlerini kocaman açamaz.
Açsa bile ben anlamam.
O derece malım yani. Ama siz de anlamazdınız, "ben anlarım" diye havalanmayın hemen.
Ayrıca benim yatağım vahşice akan suların tam ortasında,
etrafında da kocaman timsahlar ve adını bile bilmediğim
onlarca başka su canavarı.
Yatağın üstüne çıkıp, çiçekli battaniyemin içine girdiğimde,
Uyumuyorum.
Olur da turuncu veya turkuaz renkte, mor da olabilir farketmez
Kelebek filan geçerse,
kaçırmayayım.
Kelebeklere de öyle bir aşkım yoktur ama,
bir neden? olurdu sanki yataktan çıkmaya.
0 comments:
Post a Comment