Eureka! Öksürürken Hapşırabiliyorum

Yurt odalarında insan şöyle adam gibi ağız tadıyla hasta bile olamıyor... (Çok ayıp TugCe, o ne biçim söz, ağız tadıyla hastalık filan olmaz, hastalık kötü bir şeydir) Çok haklısın. Ama demek istediğim o değildi. (Neydi? -hadi bakalım ne uyduracaksın şimdi bakışı, bir bacak titretiliyor beklerken cevabı) Ne bileyim işte çocukken hasta olmak az da olsa, büyüyünce olduğundan daha iyi olurdu. Hoş, ben bu konuda sabıkalıyım, 8 sene iğne tedavisi gördüm. Ama yine de, hasta olduğunda okula gitmezdin, televizyonun karşısındaki kocaman koltukta yer açılırdı, yastık ve battaniye gelir, içine sarılırdın. Televizyon karşısında öyle ikiseksen yatardın, gelsin anne çorbaları... Güzel günlerdi tabii onlar..Bakacak biri olunca, hastalık daha dayanılabilir kılınmış hale geliyor bir nevi. Yani tedavi için kullandığın hafif ilaçlar arasında da çocuk aspirini diye süper lezzetli bir şey var. Her şey daha kolay gibi sanki. Ama ufak bedende hastalık daha zor. O yüzden çocuklar hele hiç hasta olmasın. Büyükler de olmasın. Üff olmayın işte hasta, iyi giyinin, koruyun kendinizi, iyi bakın.. Büyüdükçe, dana gibi oluyorsun, kalkıp kendi çorbanı kendin yapmak zorunda kalıyorsun mesela. Hazin bir olay. Hogwarts'ta da okumuyorsun ki; Accio Sevgili yada Accio Anne diye çağırma büyüsü yapabil. Neyse, ben nedense ne zaman hasta olsam Ayşegül'ü anıyorum. Hani okuma kitabı olan Ayşegül. Onun bir tanesi Ayşegül Hasta adını taşırdı mesela. Karda çok oynayıp, hasta olurdu, 2 ay falan yatardı heralde (yuh) ne bileyim, çünkü iyileştiğinde bahardı. Sarı yağmurluk filan giyiyordu, teyzesi de vosvosuyla gelip alıyordu onu. O kitabı feci benimsemişliğim vardı çocukluğumda..Çok sık hasta olmam, vakti zamanında Ayşegül gibi zatüreye yakalanmış olmam ve de teyzemin de kırmızı bir vosvosa sahip olması olabilir bunun nedeni, bilemiyorum. Sabıka olayına gelirsek, öyle çok hasta olurdum ki, annem " yine mi hasta oldun" demesin diye öksürüklerimi yutmaya çalışmak gibi garip alışkanlıklar geliştirmeye çabalardım. Sonuç olarak; her ne kadar tüm gün uyumak güzel gibi görünse uzaktan, yine de kimse hasta filan olmasın. Beynim bile algılama işlevini zorluyor şu günlerde. İyice ne yapacağını karıştırdı, hapşırma sinyali gönderiyor, ama çıkan şey öksürük. Yada esneme sinyali gönderiyor, bir bakıyorsun hapşırıyorsun.
Hiç hoş değil..

Eureka! Öksürürken Hapşırabiliyorum