Gazetede bir haber vardı bugün.
"Kalp fonksiyonları duran güvenlik görevlisinin kalbi 45 dakika sonra çalıştırıldı. Ancak güvenlikçi son 5 yılı hatırlamıyor"
Gözlerini açtığında yeni doğmuş çocuğunu ve karısını "da" hatırlamamış. 5 yıl olmamış gibi. Sanki bir düğmeyle 2003 Haziran'dan 2008 Haziran'a atlanmış gibi yani. Kendi kendine konuşan insan modeli olunca, 5 yıllık bu hafıza kaybını kendim ve etrafımdaki bir dolu insanın da yaşadığını düşündüm. Hugo oyunu gibi, bir tuşa basıp, birden 5 yıl sonraya gitmiş gibi olmak, aradaki başka hiçbir şey olmadan.
Hem tam da 5 yıl.
Hayatımdaki en değerli, en çok şeyi, eğer dönüm noktası diye bir şey varsa; 2003 yazında yaşamaya başlamışımdır.
5 yıl.
Az ama çok.
5 yıl önceymiş gibi ama hala aynı yaşta olsaydım, şu an - hemen ne olurdu mesela?
Sonra 5 yıl önemli bir sayı.
"Şu an rahat bir 5 yıl verirdim" in de içinde geçen bir sayı.. Geri almış olsak, bir dolu ihtimalin çok daha kolay yapacak bir sayı..
Ne bileyim işte..
5yıl..
Farklı olurdu...
ama birkaç şeyi sabit tutmak kaydıyla. Mesela 1tane tanışmışlığı...