Çok sevdiğim kelimeler oluyor zaman zaman. Yeni öğrenmemekle birlikte, anlamını, söyleyişini ya da yeni bir yönünü kavramışım gibi oynamaya başlıyorum o zaman o kelimeyle.
su.lu.sep.ken.
gibi yani.
su*lu*sep*ken.
Kafası karışan bulutun, artık bu yükü taşıyamayacağına karar verip, birini seçme çabası. Ama seçilenin de havalanıp, 'ah sen beni hak etmiyorsun, eşyalarımı toplayıp anneme gidiyorum ben!' nidası.
sulusepken.
Yağmur ve kar arasında, paylaşılamayanın trajikomedisi.
4 comments:
bende "zevzekçe yağan kar" anlamını çağrışıtırıyor...ve oradan türeyerek zevzekçe yapılan bir iş...örn:"ne o yürüyüş öyle sulusepken." :D uymadı di mi?
ben de "kekremsi" severim.
ben de kelepire bayılırım ve kertekiz hep küfür gibi gelir.
Ne yazdı ne yazamadı: uymuştur uymuştur :P
şenay izne ayrıldı: bu aralar takıldığım bi kelime değil ama yaratıcı bir fonetiği var bence.
damlo: kertekiz miiii, vay terbiyesiz :P (ne demektir kendisi?)
Post a Comment